نشانه ها و درمان بیماری اوتیسم
نشانه ها و درمان بیماری اوتیسم
اوتیسم اختلال رشد ذهنی پیچیده ای می باشد که معمولا در 3 سال اول زندگی شخص ممکن است بروز کند. به نظر می رسد که یک اختلال در سیستم عصبی که باعث عدم عملکرد صحیح مغز می شود در ایجاد این بیماری مؤثر می باشد. این اختلال در بیماران اُتیستیک باعث می شود که مغز نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی به درستی عمل کند. کودکان و بزرگسالان اُتیستیک در زمینه ارتباط کلامی و غیر کلامی ، رفتارهای اجتماعی، فعالیتهای سرگرم کننده و بازی دارای مشکل می باشند. اُتیسم یکی از پنج بیماری می باشد که در مجموع به آنها «اختلالات نافذ رشد» یا به اختصار «پی دی دی» می گویند. این پنج بیماری عبارتند از: اُتیسم ، اختلال آسپرگر، اختلال عدم تمرکز دوران کودکی، اختلال رِت، و اختلالات نافذ رشد که با معیارهای بیماری های ذکر شده مطابقت ندارند. هر کدام از این بیماریها دارای معیارهای شناخت خاص خود هستند که توسط انجمن روانشناسی آمریکا مشخص شده اند.
نشانه های عمومی بیماری اوتیسم:
از زمانی که آگاهی عمومی در باره این اختلال شروع به افزایش کرد (برای اولین بار دکتر لئو کانر در سال 1943 این بیماری را به صورت علمی توضیح داد)، بیشتر افراد حتی بعضی ازمتخصصین پزشکی و آموزشی هنوز درک درستی از نحوه تأ ثیر گذاری این اختلال بر افراد ندارند و از چگونگی برخورد و درمان این افراد دانش کافی ندارند. به عبارت ساده تری می توان گفت در میان این بیماران می توان افرادی را مشاهده کرد که تماس چشمی، رفتار خوب اجتماعی و بعضی از فاکتورهایی را که در کودکان اُتیستیک مشاهده نمی شود، داشته باشند ولی در عین حال در سایر فاکتورها با کودکان سالم فرق داشته باشند. به همین دلیل تشخیص و تعیین روش درمان و نیز بررسی پیشرفت و مشخص کردن مراحل درمان، نیازمند افراد متخصص با دانش کافی می باشد.
اُتیسم را می توان یک بیماری با طیف گسترده معرفی کرد. این بیماری می تواند نشانه های فراوانی داشته باشد که توسط این نشانه ها اُتیسم را می توان از درجات خفیف تا شدید درجه بندی کرد. اگرچه اُتیسم رامی توان توسط یک سری از رفتارها تشخیص داد ولی افراد اُتیستیک می توانند ترکیبی از این رفتارها را داشته باشند و الزاماً نباید رفتارهای اختلالی تعیین شده را به صورت یکجا از خود نشان بدهند. ممکن است دو کودک که یک تشخیص برای آنها داده شده است، از نظر رفتاری با هم تفاوت نشان بدهند واز نظر مهارت ها نیز با هم تفاوت داشته باشند.ممکن است والدین کلمات متفاوتی را در رابطه با بیماری این کودکان بشنوند مانند شبه اُتیسم، متمایل به اُتیسم، طیف اُتیسم،اُتیسم با عملکرد بالا و پائین، با توانائی بالا و پائین. والدین باید توجه داشته باشند که مهمتر از عنوان بیماری، پرداختن به درمان آن است. باید در نظر داشت که این کودکان با درمان مناسب و به موقع می توانند مطالب را بیاموزند، رفتارهای درست را از خود نشان داده و در آینده مانند افراد عادی زندگی کنند. اما بدست آوردن این اهداف، مستلزم درمان به موقع و درست، تحمل مشکلات و سختی های مربوط به این درمان است.
هر شخص اُتیستیک مانند بقیه افراد جامعه دارای شخصیت مختص به خود است و مانند تمامی افراد خصوصیات خاصی را دارا می باشد. بعضی از این کودکان ممکن است که از نظر گفتاری تأخیر کمی داشته و بتوانند با کمی کمک، ارتباط کلامی مناسبی را با دیگران بر قرار کنند ولی همین کودکان ممکن است از نظر ارتباطات اجتماعی رفتار مناسبی را از خود نشان ندهند. گاهی این کودکان برای شروع صحبت و تبادل کلامی ممکن است مشکل داشته باشند. افراد اوتیستیک معمولا در مکالمات، یکطرفه رفتار می کنند، یعنی فقط در رابطه با چیزی که خود علاقه دارند صحبت می کنند و از صحبت های طرف دوم چیزی نمی فهمند. در بعضی از این کودکان خشونت و خود آزاری نیز مشاهده می شود.
در افراد اُتیستیک ممکن است رفتارهای زیر نیز بروز کند:
1- اصرار بر یکنواختی و مقاومت در برابر تغییرات.
2- در بیان نیازهای خود دچار مشکل هستند و به جای استفاده از کلمات از اَداها و اشاره استفاده می کنند.
3- تکرار کلمات، خنده نابجا، گریه بی مورد، نشان دادن استرس و نگرانی بی علت.
4- ترجیح می دهند که تنها باشند.
5- پرخاشگری
6- به سختی با دیگران رابطه برقرار می کنند.
7- دوست ندارند که کسی را بغل کنند و یا اینکه کسی آنها را بغل کند.
8- تماس چشمی ندارند و یا اینکه بسیار کم است.
9- با روشهای معمول آموزشی نمی توانند چیزی بیاموزند.
10- بازی های غیر عادی انجام می دهند.
11- اشیاء در حال چرخش را دوست دارند و خود نیز سعی می کنند اشیاء را به حالت چرخش در بیاورند.
12- دلبستگی غیر عادی به بعضی از اشیاء پیدا می کنند.
13- از نظر احساس درد حساسیت بالاتر و یا پائین تری نسبت به افراد عادی دارند.
14- ظاهراً از چیزی نمی ترسند.
15- از نظر فعالیت های فیزیکی، فعالیت زیادتر و یا کمتری نسبت به کودکان سالم دارند.
16- حرکات بدنی آنها به صورت نرم و عادی نیست.
17- اگرچه آزمایشات شنوایی بر روی آنها سالم بودن شنوایی آنها را ثابت می کند اما در برابر نام خود و دستورات کلامی، خود را بی تفاوت نشان می دهند.
برای بیشتر ما واضح است که مجموع حواس پنجگانه به ما کمک می کنند تا بدانیم که چه چیزهائی را تجربه می کنیم. برای مثال حواس لامسه، بویائی و چشائی در تجربه خوردن یک هلو رسیده به ما کمک می کنند.برای کودکان اُتیستیک مشکلات حواس پنجگانه معمول است. ممکن است که این کودکان از نظر یک حس و یا چند حس در سطح غیر عادی قرار داشته باشند، یعنی یا حساسیت بیشتری داشته باشند و یا اینکه در آن حس بسیار کُند باشند. ممکن است رایحه ای که همه آن را دوست دارند باعث آزار کودک اُتیستیک بشود و یا اینکه یک مزه معمولی، کودک را ناراحت کرده و کودک از غذاهائی که آن مزه را دارا می باشند بگریزد. بعضی از کودکان اُتیستیک به برخی از صداها نیز حساس هستند و ممکن است که برخی از صداهائی که ما روزانه به طور عادی می شنویم باعث رنجش آنها بشود. متخصصین معتقدند که این نابهنجاری ها در کودکان اُتیستیک ناشی از اختلال در مجموعه حواس آنها می باشد.
یکی دیگر از مشخصات کودکان اُتیستیک عدم نشان دادن علاقه و عاطفه در رابطه با اطرافیان است. البته این مورد هم مانند سایر موارد می تواند استثناء نیز داشته باشد؛ ولی والدین نباید به این دلیل از نشان دادن علاقه خود به کودک کوتاهی کنند و بایستی عواطف خود را در برابر کودک به طور طبیعی بروز دهند تا کودک از آنها به تدریج نشان دادن احساسات خود را بیاموزد.
مشاوره با متخصصین:
اگر کودک از طرف شما و یا دکتر مخصوص خود مظنون به اُتیسم باشد به هر حال بایستی توسط شخصی که در زمینه اُتیسم تخصص دارد معاینه دقیق شود. ممکن است این فرد یک روانشناس، روانپزشک و یا یک متخصص رشد اطفال باشد.گاهی ممکن است برای یک تشخیص دقیق و درمان به یک تیم متخصص نیاز شود این تیم می تواند از افراد زیر تشکیل شود:
1- متخصص رشد در اطفال: این فرد می تواند مشکلات سلامتی و رشد در کودکان را درمان کند.
2- روانپزشک کودک: این فرد می تواند در تشخیص اولیه کمک کرده و در صورت نیاز داروهائی را برای کمک به کودک تجویز کند.
3- روانشناس کودک: در شناخت عادات و حالات روانی کودک کمک کرده و ناتوانی های کودک در زمینه های رشد ذهنی، روانی و اجتماعی را بررسی می کند. همچنین یک روانشناس می تواند در بهبود رفتاری کودک و افزایش مهارتهای اجتماعی کودک به شما کمک کند.
4- رفتار درمان: این شخص می تواند علاوه برکمک به بهبود توانائی های کودک در کارهای روزانه مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و سایر کارهای استقلالی، همچنین در بهبود وضعیت حواس پنجگانه، قدرت تشخیص و سایر توانائی های کودک او را یاری کند.
5- کار درمان: یک کار درمان، کودک را در استفاده درست از عضلات و اندامهای بدن برای انجام کارهای بزرگ و کوچک بدنی می تواند یاری کند.
6- گفتار درمان: در بهبود وضعیت گفتار کودک و افزایش توانائی او در مهارتهای کلامی بسیار مؤثر است.
7- مشاور خانواده: این شخص می تواند علاوه بر راهنمائی در امر روابط شما با کودک خود، شما را در بهره وری بهتر از منابع و مراکز موجود در جامعه برای کمک به درمان کودک کمک کند.
روشهای درمانی:
روشهای رفتار درمانی و بهبود ارتباط
رفتارهای کودکان اُتیستیک اغلب برای والدین و درمانگران، مشکل آفرین و ناراحت کننده است. این رفتارها ممکن است نامناسب، تکراری، تهاجمی و خطرناک باشد و همینطور ممکن است شامل تکان دادن مکرّر دستها، حرکت مداوم انگشتان، تکان دادن بدن به جلو و عقب، گذاشتن اشیاء در دهان، و یا کوبیدن سر به اشیاء دیگر باشد. کودکان اُتیستیک همچنین ممکن است به رفتارهای خود آزاری مانند آسیب زدن به چشمان، و یا گاز گرفتن دستان خود عادت داشته باشند. این کودکان همچنین ممکن است نسبت به درد و سوختگی عکس العملی نشان ندهند. گاهی کودکانی نیز مشاهده شده اند که بدون دلیل به دیگران حمله کرده اند. دلایل بروز این رفتارها در کودکان اُتیستیک هنوز به طور دقیق یافت نشده است و بسیار پیچیده می باشد ولی برخی از متخصصین معتقدند که اختلالات در حواس پنجگانه کودک می تواند باعث بروز این رفتارها شوند و کودک با این رفتارها می خواهد این حواس را ارضاء کند.
مهارتهای ارتباطی نیز (هم کلامی و هم نوشتاری) مشکل مهمی در کودکان اُتیستیک می باشد. آنها نمی دانند که ارتباط چگونه برقرار شده و چه اهمیتی دارد. همچنین این کودکان اغلب در شروع ارتباط و برقراری ارتباط دو طرفه مشکل دارند. بسیاری نیز مشکلات گفتاری دارند و ممکن است هیچگاه در طول زندگی خود صحبت نکنند و یا اینکه دیر شروع به صحبت کردن بکنند. بعضی از این کودکان هم ممکن است از مهارت کلامی به نحو نادرست استفاده بکنند؛ مثلاً هر کلمه و یا جمله ای که به آنها گفته می شود را تکرار می کنند (تکرار طوطی وار) و یا اینکه فقط از کلمات تک برای ارتباط استفاده می کنند. البته باید یادآور شد که مشکلات ارتباطی می توانند باعث بروز ناهنجاریهای رفتاری شوند؛ مثلاً کودکی که قادر نیست نیاز خود را بیان کند ممکن است شروع به فریاد کشیدن و یا خودآزاری کند.
روشهای فراوانی برای بهبود مشکلات اجتماعی، کلامی، حواس و رفتارهای اختلالی تهیه شده است؛ برخی از این روشها عبارتند از: اِی بی ِای، آموزش جزء به جزء، فِلور تایم، داستانهای اجتماعی و بهبود مجموعه حواس پنجگانه و...
روش اِی بی اِی Applied Behavior Analysis
بسیاری از روشهای درمانی کودکان اُتیستیک بر پایه اصول این روش تهیه شده اند. اصل مهم این روش این است که رفتارهائی که مورد تشویق قرار بگیرند احتمال تکرار و افزایش خواهند داشت و رفتارهائی که مورد توجه قرار نگیرند احتمال حذف شدن آنها وجود دارد.اگر چه اِی بی اِی یک تئوری می باشد ولی بسیاری از مردم از این اصطلاح برای روشهائی که با این اصل کار می کنند استفاده می کنند. دو روش مهمی که بر پایه این اصل وجود دارند روش آموزش جزء به جزء و لوواس می باشند.
در روش آموزش جزء به جزء و روش لوواس هر تمرینی که به کودک داده می شود شامل یک دستور به کودک، یک عمل از طرف کودک و یک عکس العمل از طرف درمانگر می باشد. این روش علاوه بر تصحیح رفتارهای کودک، شامل آموزش مهارتهای جدید نیز از قبیل مهارتهای اولیه مانند خوابیدن و لباس پوشیدن تا مهارتهای پیشرفته مانند برخوردهای صحیح اجتماعی می باشد. این روش، روشی بسیار دقیق و کامل است. در این روش معمولاً کودک بین 30 تا 40 ساعت در هفته به صورت انفرادی با درمانگر دوره دیده کار می کند. هر کار و مهارت جدید به اجزاء کوچکتری تقسیم می شود. هرگاه کار خواسته شده از کودک به درستی انجام شود، کودک مورد تشویق قرار می گیرد تا در کودک انگیزه تکرار آن و فرمانبری بیشتر شود. این روش با مخالفت هائی نیز روبرو شده است. برخی از متخصصین معتقدند که این روش به احساسات کودک لطمه می زند و مدت زمان آموزش آن در طول هفته تأثیرات ناخوشایندی بر خانواده می گذارد. به هر حال آمار و ارقام و تجربه نشان داده است که تکنیکهای اِی بی اِی نتایج مثبت و با ثباتی بر روی کودکان اُتیستیک داشته است.
TEACCH
این روش اولین روشی بود که در آمریکا برای کودکان اُتیستیک به کار گرفته شد. نام این روش مخفف عبارت «درمان و آموزش کودکان اُتیستیک و ناتوانی های ارتباطی مرتبط با این بیماری» می باشد.در این روش اعتقاد بر این است که محیط زندگی کودک باید با او تطبیق داده شود نه اینکه کودک با محیط تطبیق داده شود.در این روش از تکنیک خاصی استفاده نمی شود بلکه برنامه درمانی بر اساس سطح عملکرد کودک پایه ریزی می شود. توانائی های کودک بر اساس معیارهای آموزشهای روانی بررسی می شود و تکنیکهای درمانی در جهت بهبود ارتباط، مهارتهای اجتماعی و انطباقی طراحی می شوند. در این روش به جای اینکه به کودک یک مهارت و توانائی خاص آموزش داده شود، سعی بر این است که به کودک مهارتهائی آموزش داده شود تا بتواند محیط اطراف خود و رفتارهای اطرافیان خود را بهتر درک کند. به عنوان مثال، برخی از کودکان اُتیستیک هنگام احساس درد، شروع به فریاد زدن می کنند؛ در این روش سعی برآن است که به کودک آموزش داده شود تا هنگام احساس درد چگونه با برقراری ارتباط، آن را به اطرافیان خود بفهماند. این روش نیز مخالفانی دارد و این مخالفان معتقدند که این روش خیلی خشک و پر شاخ و برگ است. همچنین ممکن است کودک اُتیستیک دریابد که در برابر عمل خواسته شده چه انتظاری از او می رود و فرا بگیرد که بدون فکر، خلاقیّت و دقت، جواب خواسته شده را اجرا کند.
روش ارتباط با تبادل تصویر
یکی از مهم ترین اختلالات در کودکان اُتیستیک عدم توانائی در ارتباط می باشد. برخی از کودکان اُتیستیک ممکن است صحبت کردن را بیاموزند و برخی نیز ممکن است هیچگاه قادر به این کار نشوند.این روش، روش مناسبی برای شروع گفتار و برقراری ارتباط در کودکانی است که قادر به صحبت کردن نمی باشند. در این روش بر پایه اصول اِی بی اِی، به کودک آموزش داده می شود که چگونه می تواند نیاز های خود را از طریق دادن تصاویر برآورده کند. از امتیازات مهم این روش این است که ارتباط کودک، ساده، قابل فهم، با تفکر و عمد می باشد. کودک تصویری را به شما می دهد و شما بلافاصله می توانید منظور او را دریابید. با این روش کودک می تواند با هر کسی ارتباط برقرار کند و تنها کاری که باید انجام شود گرفتن و دادن تصاویر است.
Floor Time
این روش توسط یک روانشناس کودک به نام «استانلی گرین اسپن» ارائه شده است. این روش بسیار شبیه بازی درمانی است. در این روش سعی بر این است که ارتباط کودک با یک فرد دیگر از طریق برنامه های دقیق بازی، بیشتر و مؤثرتر شود. این روش شامل شش مرحله می باشد که کودک در طی مراحل آنها، تقلید و چگونه یاد گرفتن را از یک بزرگتر فرا می گیرد و به عبارتی کودک باید نرده بام شش پله ای را طی کند. ممکن است کودکان در این روش با مشکلاتی نیز روبرو شوند، مثلا به علت اختلالات حسّی در درک بعضی از تمرینات خواسته شده مشکل پیدا کنند و یا اینکه قادر به انجام برخی از تمرینات بدنی موجود در برنامه نشوند.در این برنامه والدین و درمانگران سعی می کنند تا پیشرفت کودک را از طریق مسیرهائی که کودک دوست دارد و با جهت دادن به این مسیرها، فراهم کنند تا کودک بتواند شش مرحله پیشرفت موجود در این روش درمانی را طی کند. این روش به طور مجزا کودک را در بدست آوردن مهارتهای گفتاری و بدنی کمک نمی کند بلکه از نظر احساسی و روانی به کودک کمک می کند تا کودک بتواند درک بیشتری پیدا کرده و از طریق آگاهی و تجربه، مهارتهای دیگر را نیز بدست آورد. معمولاً از این روش در کنار روشهای دقیق تر دیگر مانند اِی بی اِی در ساعات فراغت کودک استفاده می شود.
Social Stories (داستانهای اجتماعی)
این داستانها برای آموزش مهارتهای اجتماعی به کودکان اُتیستیک آماده شده اند. از طریق این داستانها به کودک آموزش داده می شود که چگونه احساسات، منظور و برنامه های دیگران را درک کنند. در این روش یک داستان براساس یک موقعیّت و شرایط خاص با اطلاعات فراوان تهیه شده است که به کودک از طریق گوش کردن به آن کمک می شود تا بفهمد چه جواب یا عکس العمل مناسب را باید از خود نشان دهد. این داستانها معمولاً از سه جزء اصلی تشکیل می شوند: 1- اطلاعاتی در مورد افراد داستان، مکان و اجزاء آن 2- احساسات و افکار افراد داستان 3- جوابها و عکس العملهای مناسبی که باید وجود داشته باشند. این داستانها باید بر اساس نیاز کودک برای او خوانده شوند و حتماً باید از قول اول شخص مفرد و در زمان حاضر باشند. این داستانها در صورت همراهی با تصاویر و موسیقی می توانند تأثیر بیشتری داشته باشند. بایستی داستانهای فراهم شده به گونه ای باشند که نقاط ضعف کودک را تصحیح کنند. مثلاً کودکی که از شرائط بخصوصی ترس دارد و یا اینکه در او ایجاد استرس می کند، بهتر است داستانهای مناسبی در مورد این شرایط برای او گفته شود.
Sensory Integration (درک مجموعه حواس)
کودکان اُتیستیک اغلب از نظر حواس بدن خود دارای مشکلاتی می باشند. ممکن است این کودکان دارای آستانه تحریک بالا و یا پائین باشند و یا اینکه مغز آنها قادر نیست از اطلاعات بدست آمده توسط حواس پنجگانه، درک درستی از شرایط موجود بدست آورد. در این روش درمانی که می تواند توسط بازی درمان، کار درمان و یا گفتار درمان انجام شود به کودک کمک می شود تا بهتر از اطلاعات حسی بهره ببرد.مثلاً اگر کودک با حس لامسه خود مشکل دارد از کودک خواسته می شود تا اشیاء متفاوت با جنس های متفاوت را لمس کرده و با آنها کار کند. موسیقی درمانی نیز جزئی از این روش است که توسط فرکانس های متفاوت، حساسیّت کودک را در برابر برخی اصوات کم و یا زیاد می کند. دکتر «تِمپِل گراندین» که خود یک بیمار اُتیسم بوده است، دستگاهی را طراحی کرده است که با فشارهای متفاوت بر دست، حس لامسه را بهبود می بخشد. قبل از اجرای این روش درمانی، درمانگر حتماً باید کودک را به دقت زیر نظر گرفته و آشنائی کامل و دقیقی در رابطه با خصوصیات حسی کودک پیدا کند.
درمان های رژیمی و داروئی
از آنجائی که اُتیسم یک طیف از بیماریهای مشابه است نمی توان گفت که یک درمان خاص برای همه این طیف می تواند مؤثر باشد، ولی به هر حال متخصصین و خانواده ها به این نتیجه رسیده اند که با استفاده از چند روش درمانی و یا ترکیبی از آنها می توان به کودکان اُتیستیک کمک کرد تا رفتارهای اختلالی آنها بهتر شده و عملکرد کلّی آنها پیشرفت کند. این ترکیب درمانی می تواند ترکیبی از روشهای روانشناسی و داروئی باشد. تاکنون داروئی یافت نشده است که از بروز اُتیسم جلوگیری کند و یا اینکه آن را درمان کند، ولی متخصصین و خانواده ها به تجربه دریافته اند که بعضی از داروهای استفاده شده در بیماری های دیگر، در بهبود بعضی از اختلالات اُتیسم مؤثر می باشند. همچنین مشاهده شده است که تغییرات رژیم غذائی و افزودن برخی ویتامین ها و موادمعدنی می تواند در بهبود برخی از اختلالات اُتیسم مؤثر باشد.در طی ده سال گذشته تحقیقات زیادی در این مورد انجام شده که نتایج برخی از آنها حاکی از این است که افزودن برخی ویتامین ها مانند ب6 و ب12 و همچنین حذف برخی مواد مانند گلوتن و کازئین از رژیم غذائی کودک می تواند در بهبود عملکرد سیستم گوارشی، آلرژی ها و رفتارهای کودک تأثیر مثبت داشته باشد. البته تمامی تحقیقات و بررسی ها این مطلب را به صورت علمی و قطعی ثابت نمی کنند. تعدادی از داروهای بیماریهای دیگر وجود دارند که در مورد بعضی از کودکان اُتیستیک اثرات مثبت نشان داده اند.این داروها معمولاً در درمان بیش فعّالی، اختلالات توجه و نگرانی در کودکان اُتیستیک مؤثر بوده اند. در اصل می توان گفت هدف از استفاده دارو در کودکان اُتیستیک، کاهش رفتارهای اختلالی در جهت استفاده بهتر و بیشتر کودک از جلسات درمانی می باشد. سعی کنید در صورتی که متخصصین برای کودک شما دارو تجویز می کنند این سئوالات را از آنها بپرسید: آیا این دارو اثرات جانبی در کودک خواهد داشت؟ چه مقدار در طی روز باید استفاده شود؟ به چه نحو باید استعمال شود؟ در دراز مدت چه تأثیراتی خواهد داشت؟ چه کسی و چگونه تأثیرات این دارو را در کودک بررسی خواهد کرد؟آیا آزمایشات بخصوصی را قبل از استفاده این دارو باید انجام داد؟ آیا استفاده این دارو هم زمان با سایر داروها و ویتامین ها مشکلی نخواهد داشت؟. به هر حال به خاطر داشته باشید که استفاده از هر داروئی برای کودکان اُتیستیک باید حتماً زیر نظر متخصص انجام شده و اثرات آن به دقت تحت بررسی باشد.
شاید بتوان گفت یکی از بیشترین ویتامین های استفاده شده برای کودکان اُتیستیک، ویتامین ب می باشد.این ویتامین در ساختن آنزیم هائی که مغز برای فعّالیت خود به آنها احتیاج دارد مؤثر است. در 18 تحقیقی که در مورد این ویتامین انجام شده، نشان داده شده است که حدود نیمی از کودکانی که این ویتامین در رژیم غذائی آنها بیشتر شده بود، تأثیرات مثبتی در آنها به وجود آمده بود که این تأثیرات، شامل بهبود رفتار، بهبود تماس چشمی، توجه بیشتر و افزایش توانائی یادگیری در این کودکان بود. در بعضی از کودکان، روغن جگر ماهی که حاوی مقادیر فراوانی ویتامین های آ و د می باشد تأثیرات خوبی در افزایش تماس چشمی و بهبود رفتاری داشته است. ویتامین ث نیز در عملکرد بهتر مغز تأثیر دارد و استفاده آن در برخی از کودکان اثرات مثبت داشته است. در صورتی که قصد استفاده از ویتامین ها را برای کودک خود داشتید می بایست حتماً با دکتر متخصص کودک خود مشورت نمائید و در صورت لزوم آزمایشاتی را انجام دهید تا مطمئن شوید استفاده بیش از حد معمول این ویتامین ها اثرات جانبی و مخرب بر روی کودک شما نخواهد داشت. برخی از کودکان اُتیستیک در مورد بعضی از مواد غذائی حساسیت هائی از خود نشان می دهند و حتی ممکن است در مورد آن آلرژی نیز پیدا کنند. ممکن است این حساسیت ها و آلرژی به صورت رفتارهای اختلالی در کودک بروز کنند. گزارش های فراوانی از والدین و متخصصین وجود دارد که حاکی از آن است که حذف این مواد غذائی از رژیم غذائی کودک باعث پیشرفت چشمگیر و بهبود رفتاری شده است. در برخی از کودکان اُتیستیک مشاهده شده است که پروتئین هائی نظیر گلوتن و کازئین به خوبی شکسته نمی شوند و باعث بروز مشکلاتی در کودک می شوند. حذف این پروتئینها در این کودکان می تواند به رفع اختلالات گوارشی در آنها کمک کند و در نتیجه رفتارهای اختلالی ناشی از آن نیز رفع می گردند. گلوتن در غلات و کازئین در لبنیات وجود دارد. باید توجه داشت که در صورت وجود این مشکل در کودک شما، نباید غلات و لبنیات به یکباره از رژیم غذائی کودک حذف شوند زیرا ممکن است این قطع ناگهانی خود باعث بروز مشکلات دیگری شود. برای این منظور بهتر است با یک متخصص تغذیه مشورت شود تا نحوه حذف این مواد و تغییر مناسب رژیم غذائی به شما آموزش داده شود.
روش های درمانی مکمل
با وجود اینکه تشخیص زودهنگام و درمان زود هنگام اُتیسم بهترین روش در کمک به این کودکان و درمان آنهاست، برخی از والدین و محققین معتقدند که روشهای درمانی مکمل دیگری نیز وجود دارند که می توانند ارتباط کودک با دنیای اطراف و سایرین را بهبود بخشیده و رفتارهای آنها را بهتر کنند. از انواع این درمانها می توان به موسیقی درمانی، هنر و حیوان درمانی اشاره کرد که می توانند به صورت فردی با کودک کار شده و یا در مراکز مخصوص به صورت جمعی کار شوند. در تمامی این روشها افزایش قدرت ارتباط، بهبود روابط اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس مشترک می باشد. همچنین این روشها کمک می کنند تا کودک بتواند رابطه بی خطر و مفیدی را با درمانگر خود و سایرین برقرار کرده و با آنها مأنوس شود. موسیقی و هنر، بخصوص می توانند در رفع مشکلات حواس پنجگانه کودک مفید باشند زیرا توسط آنها قدرت درک، شنوائی و دیداری کودک تقویت می شوند. حیوان درمانی معمولا شامل اسب سواری و شنا با دلفین ها می باشد. در این درمانها کودک توانائی هماهنگی عضلات و اندامها را می تواند بدست آورد، همچنین احساس دوست داشتن و اعتماد به نفس نیز از فوائد این نوع درمان است.
منابع، جهت مطالعه بیشتر در زمینه اتیسم:
1. آشنایی با سندرم اتیسم/ مولفین بی. جی. فریمن و انجمن اتیسم آمریکا؛مترجم حمیده طباطبایی؛ ویراستار علی حسین سازمند
2. اتیسم.Autism/ ترجمه و تدوین مریم درخشیده.
3. اتیسم/ مهدی فولادگر، منصوره بهرامی‌پور، مجتبی انصاری‌شهیدی
4. اتیسم/نویسنده امیرحسین معماری؛ [ به سفارش] مرکز تحقیقات پزشکی ورزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران
5. اتیسم: ارزیابی و درمان/ ترجمه و تالیف طلعت رافعی.
6. اتیسم: پاسخ به مهمترین سولات شما/ نویسنده جوان روبلدو، داون هام‌کوچارسکی؛ مترجمین فرانک صالحی، پگاه انصاری؛ ویراستار علمی امین مدرس‌زاده.
7. اتیسم یا بیگانه تنهایی/ کارل هاش. دلاکاتو؛ ترجمه فاطمه سرحدی زاده
8. اتیسم را بهتر بشناسیم: مقایسه جنبه‌های مختلف رشد تحولی.../ مولف مریم حجتی.
9. اختلالات طیف اتیسم/ نویسندگان سیدعلی صمدی، روی مک‌کانکی.
10. اوتیسم با تأکید برنقش پردازش اطلاعات حسی در ارزیابی و درمان/گردآوری فرشته درویش قدیمی.
11. اوتیسم و اسپرگر/ مینا پورزندوکیل.
12. اوتیسم و سندرم آسپرگر/ اثر لین آدامز؛ ترجمه و تنظیم ابراهیم علیزاده‌موسوی.
13. اوتیسم و سندروم آسپرگر/ مولف سایمون بارون-کوهن؛ مترجم مهدی گنجی؛ ویراستار حمزه گنجی.
14. اوتیسم، بازی و تعامل اجتماعی/ تالیف علیرضا کاکاوند
نویسنده: حامد محقق زاده
- لینک منبع
تاریخ: یکشنبه , 14 اسفند 1401 (07:54)
- گزارش تخلف مطلب