توجه به برنامه ریزی آموزش در دوره ی پیش از دبستان

پدیده زبان در جوامع انسانی به دو صورت گفتاری (صحبت کردن و گوش دادن) و نوشتاری (خواندن و نوشتن) در امر ارتباط و ارسال یا دریافت پیام و ایفای دیگر نقش های زبان به کار گرفته می شود. این چهار رکن زبان را مهارتهای زبانی می نامیم. مشکل ترین مهارت در میان مهارتهای یادگیری زبان، مهارت نوشتن و خواندن می باشد، که مورد توجه چندانی در رشته آموزش زبان قرار نگرفته است

تعلیم وتربیت دوره ی پیش از دبستان و آموزش رسمی در زمان ما اهمّیّتی دیگر یافته است و پژوهش های بسیاری دراین زمینه انجام گرفته است.یکی از بنیادی ترین مباحث در حوزه ی تعلیم و تربیت و برنامه های آموزش دبستانی و پیش دبستانی است

امروزه یکی از بحث ها و تلاش های دانشمندان در باب مسائل انسانی پی بردن به فرایند خواندن و روش های مناسب کسب این مهارت در سطوح مختلف می باشد که توسط محققین رشته های مختلف از جمله زبان شناسی، روانشناسی، جامعه شناسی زبان، تعلیم و تربیت و... مورد پژوهش قرار می گیرد. روش های مشارکتی از روش های نوین یادگیری برای خواندن و کسب دانش های مختلف می باشد؛ که در پی عدم کسب نتیجه مناسب در استفاده از روش های سنتی ارائه و نتایج قابل توجهی از آن کسب شده است.

زبان نظامی از نشانه‌های قراردادی شفاهی یا نوشتاری است که اعضای هر جامعه با استفاده از آن با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. زبان دارای نقش‌های متعددی از قبیل نقش ارتباطی، اندیشه، عاطفی وهنری است. زبان در تعاملات خانوادگی و اجتماعی ورسانه‌های دیداری وشنیداری و نظام رسمی آموزش وپرورش، آموخته می‌شود. برای این منظور کتاب‌های درسی آموزش زبان تألیف وتدریس می‌گردد. در نظام آموزشی ما نیز کتاب‌های آموزشی زبان فارسی تألیف ومورد تدریس و آموزش قرار می‌گیرد. در تألیف کتاب‌های درسی زبان فارسی باید معیارهایی رعایت گردد تا بهتر بتواند در آموزش صحیح زبان فارسی مؤثر واقع گردد. برای اطلاع از وضعیت محتوای کتاب‌های درسی لازم است محتوای آن کتاب متناسب با معیارهای مطلوب مورد تحلیل قرار گیرد.